Elio Petrik idatzi zuen Ugo Pirrorekin batera. Lantegi batean filmatutako lehen pelikula italiarra da. Bertan, ondorengoak aztertzen dira: sistema eta gizonaren eta makinaren arteko harremanak, sindikatuen eta ezker berriaren artekoak, ikasleen protestak eta langile-borroka, nagusien errepresioa eta aurrerapen teknologikoa. Ludovico Massa, Lulù izenekoa, metalean lan egiten duen langilea da, komunista eta piezakoan aritzen den langile onena; hori dela-eta, nagusiek aintzat hartzen badute ere, lankideek gorroto dute ezartzen duen lan-martxa frenetikoarengatik. Indibidualista eta ausarta, Lulùk ez du inoren alde egingo lantegian sindikalista moderatuen eta parlamentuz kanpoko muturrekoen artean destajuaren gatazkaren inguruan irekitzen ari den banaketan.
Italiako zine politikoaren sustatzailea eta borrokalaria izango den Elio Petriren filmaren estetikak hirurogeiko hamarkadako urte aztoratuetara garamatza, 68ko maiatzeko mugimendu sozialetara. Hau izan zen Trilogía del poder lanaren bigarren pelikula, italiar zinegileak Investigación sobre un ciudadano libre de toda sospecha (1970) eta El amargo deseo de la propiedad (1973) filmekin osatuko zuena.
Urrezko Palma irabazi zuen Cannesko Jaialdian 1972. urtean eta Pelikula Onenaren David di Donatello Saria ere bai urte berean.