Ran

Akira Kurosawa-ren goi mailako film honen aurretik, Dersu Uzala (1975) eta Kagemusha (1980) egin zituen. Lehenbizikoa errusiar diruarekin, eta bigarrena, AEBkoarekin, bere herrian zailtasunak baitzituen zinemagintzan jarduteko.  Franko-japoniar ekoizpena da RAN. Film honetan, Shakespeareren “King Lear” tragedia Japonia feudalera aldatu zuen. Hori abiapuntu gisa hartu zuen giza pasioen disekzio beldurgarria egiteko eta kosmos dantesko bat sortzeko, heriotzaz, eromenez, gerraz eta odol loturez, ohorez eta anbizioz betea. "Kaos” (“ran”, japonieraz) hori hasiko da bizitza guztian zehar bere jabetzako lurrak zabaltzeko eta defendatzeko borrokan aritu den adineko “shogun” boteretsu batek –Tatsuya Nakadai, Kagemusha-ko protagonista-, lur horien oinordeko gisa hiru semeetako premua utzi nahi duenean. Shogun-ak familia batasunari eustera bultzatuko ditu semeak (“gezi bakarra hauts dezake gizonak, baina hiru geziren multzoa hautsiezina da”). Baina semeetako gazteenak zahardadeak jota dagoela leporatuko dio eta aitaren aginpideari aurre eginez, klanaren baitan zatiketa eta istilua eraginen ditu. Hori horrela, adineko gizonak ikusiko du ezagutzen zuen mundu guztia odolez eta suz nola erortzen den. Bederatzi hilabeteko errodajearen eta “Enperadorea" deitu den Kurosawaren zehaztasun ezagunaren emaitza gisa, Ran sakontasun dramatiko handiko filma da, edertasun plastiko ikaragarrizkoa (Emi Wada-k Oscar bat erdietsi zuen jantziengatik), bereziki sekuentzia beliko distiratsuetan, egilearen zentzu piktorikoaz eta koreografikoaz blai izaki, Sergei Eisenstein edo Orson Welles-en mailako beste maisu batzuenen pare. Gogora ekartzen digu Trono de Sangre (1957), japoniar zinemagileak egindako Shakespeareren beste egokitzapen bat, kasu honetan “MacBeth" lanarena. Ondoren egin zituen filmek, Los sueños de Akira Kurosawa (1990), Rapsodia de agosto (1991) eta Madadayo (1992) lanek, askoz ere oihartzun komertzial txikiagoa izan zuten.