Muerte en Venecia

Thomas Mannen nobelaren moldaketa honetan, Gustav von Aschenbach abangoardia konpositorea, Veneziako bainuetxe batera bidaiatzen du lasaitasuna bila, pertsonalki eta artistikoki estres handia suposatu dion garai bat pasatu berri du. Baina ez du bertan bakerik aurkituko, izan ere, Tadzio izena duen nerabe batez maitemintzen da eta. Tadzio familiarekin oporretan dago. Nerabeak, Aschenbachek aspaldian bilatu duen edertasun ideala omen du. Halaber, izurrite hilgarri baten hasierak, fisikoki eta defendatzen dituzten idealak kolokan jarriko ditu.

Nobela eta pelikulak, Gustavek Venezian izandako pasarteez gain, ilustrazio bat, oda bat, alegatu bat eta Platonek Fedro eta banketean mintzo den edertasun perfektua, gardentasuna eta osotasunak omenaldi batean biltzen ditu. Gustav edertasun eskuraezinaren aurrean dago, ederra izatez eta egiaren isladapena izanik. Tadzio, bere obsesioa denak, ez du hitzik elkarbanatzen berarekin, izan ere, perfekzioak ez du izaera mundutarrik, haratago doa. ("Edertasuna begietsi duen horrek, limurtzera edo hiltzera kondenatua dago”).